Każdy ma swój własny obraz Cesarstwa Rzymskiego. Być może znany ci z wciąż istniejących akweduktów, gladiatorów na arenie, filmów o Rzymianach z ich cesarzami, broni i zbroi, a może wielkiego handlu? Ale gdzie to wszystko się właściwie zaczęło?

1. Pochodzenie Cesarstwa Rzymskiego.

Wszystko wiadomo o Czas rzymski należy interpretować z dużą ostrożnością, ponieważ są to częściowo mity i legendy, które zostały przekazane. Legenda o tym, jak to się wszystko zaczęło, brzmi:
Mówi się, że Rzym zostało założone przez Romulusa i Remusa około roku 754 pne. Mówi się, że ci dwaj bracia byli potomkami trojańskiego bohatera Eneasza. Mówi się, że człowiek o imieniu Amulius nakazał zabić dwóch braci natychmiast po ich narodzinach, aby powstrzymali potomstwo Numitora, nigdy nie mieli się urodzić. Żołnierzy jednak, którzy otrzymali taki rozkaz, nie było stać na to i dzieci wkładali do koszyka w Tybrze. Legenda głosi, że po wyrzuceniu kosza na bok niemowlęta zostały karmione przez wilczycę i znalezione przez pasterza. Dorastali i zbudowali miasto nad Tybrem. Po braku jasności co do tego, kto będzie przywódcą, doszło do kłótni, kłótni z krwawym zakończeniem. Remus zabił brata Romulusa, a następnie nazwał miasto po swoim bracie: Romulus lub Rzym.

2. Znani cesarze

Cesarstwo Rzymskie rozpoczęło się od cesarza Augusta. Wcześniej rządził Juliusz Cezar, od którego pochodzi słowo cesarz. (Litera C była pierwotnie wymawiana przez Rzymian jako K, a ae jako ai). Kiedy Juliusz Cezar został zamordowany w 44 rpne, wybuchła wojna domowa, która zakończyła się, gdy August został „księciem” Rzymu w 27 rpne.
Po tym nastąpiła duża liczba władców, wśród których było 5 „dobrych cesarzy” z wielkimi administratorami. Cesarstwo Rzymskie było w tych latach rządzone przez „pięciu dobrych cesarzy”, o imionach: Nerwa, Trajanus, Hadrian, Antoninus Pius i Marek Aureliusz. 

Okres między 96 a 180 rokiem ne. był złotym wiekiem dla Rzymu. Cesarstwo było stabilne, panował stosunkowo duży pokój - oczywiście według rzymskich standardów - a dobrobyt kwitł.

Co więcej, dobrze znanym cesarzem jest Konstantyn Wielki, który jest najlepiej znany jako pierwszy cesarz rzymski, o którym mówi się, że był zwolennikiem chrześcijaństwa. Miał wizję, zanim rozpoczęła się wielka bitwa o lśniący krzyż. Zastosował to do wszystkich tarcz swoich żołnierzy i pokonał wroga. To był szczyt dla chrześcijan, ponieważ nie byli już prześladowani.

3. Monety przez Rzymian

Czy wiesz, że pierwsze rzymskie monety pochodzą z lat 310-300 pne? A regularne monety ze srebra i brązu istnieją tak naprawdę od około 270 rpne. Te pierwsze monety składają się z dwóch wyraźnie różnych serii. Z jednej strony bite srebrne diademy i brązowe monety, które są inspirowane grecką. Krążyły głównie w południowych Włoszech, ale ich dokładna rola gospodarcza jest niejasna. Z drugiej strony wydano sztaby z brązu odlewanego o masie około 1500 g (aes signatum) oraz monety z brązu odlewanego (aes grave). Krążyli w bezpośrednim sąsiedztwie Rzymu.
Srebrne daszki były wybijane do końca III wieku pne. Obrazy z przodu i z tyłu zmieniały się regularnie (Mars / głowa konia, Herkules / wilczyca, podwójna głowa Dioscures / czteroosobowa); na odwrocie jest zawsze napis ROMANO, a później ROMA.

Podczas drugiej wojny punickiej (218-201), wielkiej wojny z Kartaginą, rzymski system monetarny został gruntownie zreformowany. Z jednej strony monety z brązu nie były już odlewane po wielokrotnych redukcjach wagi, ale były teraz bite, az drugiej strony srebrne pieniądze, wymyślone na wzór grecki, ok. 212 r., Zostały zastąpione nową srebrną monetą, denarem. . Najczęściej używane nominały i ich znaki wartości są następujące:

Około. W 141 r. Wartość denara została przeniesiona na 16 osi, a znak wartości zmieniono na XVI. Oprócz tej srebrnej monety była również używana do około 170 rpne. wybijany jest srebrny victoriatus, nazwany imieniem Wiktorii na odwrocie. Nominał ten, odpowiadający trzem czwartym wagi denara, był używany do płatności w południowych Włoszech i na Sycylii i miał niższą zawartość srebra (ok. 80% zamiast 95%), aby dopasować się do obecnej drachmy. Jedynie wyjątkowo w republice bite były złote monety. Złoty aureus był bity tylko w dużych ilościach za czasów Juliusza Cezara (46-44 pne). Twarz denara, najważniejszej monety w systemie monetarnym, pierwotnie przedstawiała głowę Romów w hełmie i Dioscures na koniu po stronie monety. Od końca II wieku pne wpływ mistrzów mennicy (de tresviri auro argento aere flando feriundo) na przedstawienia monet wzrósł i odnajdujemy mityczne lub historyczne sceny związane z ich rodzinną historią. Brązowy jesion przez długi czas nosił portret Janusa na awersie i dziób statku na stronie monety. Portret żyjącego męża stanu pojawił się po raz pierwszy na monetach za Juliusza Cezara.
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą „Monety rzymskie”; 

Ogólnie rzecz biorąc, dowiedzieliśmy się kilku małych rzeczy o Rzymianach; jak brzmi legenda o Romulusie i Remusie, skąd bierze się słowo cesarz, kiedy rzymskie monety pojawiły się za rogiem i jak wyglądały. Moneta rzymska wywarła ogromny wpływ na walutę i system pieniężny, który mamy dzisiaj. Wystarczy spojrzeć na jedną moneta euro lub na gulden, po jednej stronie często znajdowała się głowa państwa, a po drugiej wizerunek. Jak by to było, gdyby Rzymianie nie produkowali monet? Jak by to było, gdybyśmy dziś nie używali monet? Czego moglibyśmy użyć jako środka wymiany? Czy zatrzymalibyśmy się ponownie złoto i srebro używać jako środka płatniczego i wymiany?