Wilhelmina en haar muntslag
Wilhelmina groeide op tot een vrouw met een uitermate eigenzinnig karakter. Ze was zakelijk, nuchter en – zoals sommigen meenden bijna zonder humor. Daarnaast koesterde zij een bijzonder hoge opvatting van haar functie, die ze als een roeping beschouwde. Ook koesterde zij een grote achting voor haar voorouders.
Op 6 september 1898 werd Wilhelmina, achttien jaar oud, in de Nieuwe Kerk te Amsterdam officieel ingehuldigd als Koningin der Nederlanden. 7 februari 1901 volgde haar huwelijk met Hendrik, hertog van Mecklenburg Schwerin. Uit dit weinig gelukkige huwelijk werd op 30 april 1909 Prinses Juliana geboren. In de oorlogsjaren groeide Wilhelmina uit tot een nationaal symbool van verzet tegen de bezetter en groeide de populariteit van het Oranjehuis tot ongekende hoogte. Zo werd ook de onderstaande munt bewerkt door het verzet. De tekst op de munt verwijst naar Wilhelmina’s verblijf in Londen en de helm naar het symbool van strijd en Wilhelmina’s openlijke verzet op de radio tegen de Duitsers.
Vijftig jaar nadat Wilhelmina de koninklijke waardigheid officieel aanvaardde, droeg zij die op 4 september 1948 over aan haar dochter Juliana. Wilhelmina trok zich daarna terug op Slot Het Loo waar ze haar biografie ‘Eenzaam maar niet alleen’ schreef. Wilhelmina overleed op 28 november 1962.
Ontwerpen Wilhelmina
Wilhelmina is de eerste Oranjevorst die van jong meisje tot oude dame op de munten vrijwel helemaal kan worden gevolgd. De eerste munten met haar beeldenaar verschenen in 1892. Deze munten zijn bekend geworden als “Wilhelmina met loshangend haar‘. Dat vertedering oproepende meisjesportret diende bij de officiële inhuldiging in 1898 natuurlijk vervangen te worden door een wat plechtstatige type munt. Dat werd het ‘Kroningstype’, door velen uitgeroepen als de mooiste Koninkrijksmunt ooit. De productie ervan leverde echter voortdurend problemen op.
Dat was de reden dat de munt in 1910 werd vervangen door ‘De hermelijnen mantel’. De verschijning van het portret met het opgestoken haar had wel een heel profane reden: de zilverinhoud van de Nederlandse gulden werd verlaagd en er diende dus een nieuwe beeldenaar te komen om de oude munten van de nieuwe te kunnen onderscheiden. Het vijfde en laatste portret van Wilhelmina verscheen op de eerste munten die in 1948 na de bevrijding in omloop werden gebracht. Tevens het laatste ontwerp en jaar waarin munten van Wilhelmina zijn geslagen. Een leven in vijf munten!
Het portret op de gulden van 1892 is vervaardigd door Willem Jacobus Schammer (1849-1893), medailleur te Utrecht en in die tijd als tweede stempelsnijder verbonden aan’s Rijks Munt. Alle guldens van dit type werden geslagen tussen 1892 en 1897 en dragen als muntmeesterteken de hellebaard die toebehoorde aan H.LA. van den Wall Bake.
De munten van Wilhelmina werden geslagen in de volgende muntwaardes:
-Halve cent
-1 cent
-2,5 cent
-5 cent
-10 cent
-25 cent
-Halve gulden
-1 Gulden
-2,5 Gulden
-5 Gulden (Goud)
-10 Gulden (Goud)
-Gouden dukaat
Tot slot, werden er diverse soorten papiergeld voor Nederland gedrukt met ontwerpen van Wilhelmina, waaronder een serie die gemaakt werd in Amerika. Deze muntbiljetten werden gedrukt in de waardes 1 gulden, 2.5 gulden, 10 gulden, 25 gulden, 50 gulden en de 100 gulden. De laatste 2 waardes zijn dan ook nog beperkt te vinden, vandaag de dag en derhalve zeer zeldzaam.
