Ο Willem II και το νόμισμα του

Στην ολλανδική αυλή μιλούνταν κυρίως γαλλικά. Ήταν η προσεγμένη γλώσσα για να ξεχωρίζεις από τον όχλο. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Willem είχε μια γαλλόφωνη έκδοση ως ψευδώνυμό του: Guillot. Ως αγόρι δύο ετών, έπρεπε να φύγει με την οικογένειά του από τη γη της οποίας αργότερα θα γινόταν βασιλιάς. στο Βερολίνο στην Πρωσία. Εκεί ο Γκιγιό θα μεγάλωνε στην πρωσική αυλή και θα ξεκινούσε στη στρατιωτική ακαδημία σε ηλικία έντεκα ετών. 

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών, ο Γκιγιό είχε τελειώσει τη Στρατιωτική Ακαδημία και πήγε να σπουδάσει στην Οξφόρδη. Ξεκίνησε με μια μελέτη γενικών υποθέσεων από τον κυβερνήτη του Βαρόνο ντε Κονστάντ Ρεμπέκ επειδή Γουλιέλμος Β' θα είχε βρει τη στρατιωτική ακαδημία πολύ μονόπλευρη. Willem II συνέχισε τις σπουδές του με το Αστικό Δίκαιο στο Christ Church στην Οξφόρδη. Αυτή η σχολή είναι πολύ διάσημη και εμβληματική. Η «Αίθουσα του Χριστού Εκκλησία» είναι χαρακτηριστικό της κουλτούρας του Όξμπριτζ: ευγενικές τραπεζαρίες όπου οι μεγάλοι του κόσμου έχουν τα γεύματά τους ενδιάμεσα στη μελέτη. 

Ο Γουίλιαμ Α' ήθελε ο γιος του να ξεχωρίζει στο ευρωπαϊκό πεδίο μάχης και τώρα που ο γιος του είχε μια ευρεία κοσμοθεωρία και είχε μορφωθεί, μπορούσε να αποδειχθεί στρατιώτης. Ο Γουλιέλμος Β' θα έκανε όντως το ίδιο: πρώτα ως βοηθός του στρατηγού Άρθουρ Γουέλσλι με μεγάλη διάκριση. στην Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου διέφυγε το θάνατο πολλές φορές. Σύμφωνα με τον κυβερνήτη του Guillot, αυτό οφείλεται στην «καταξίωση» και τη «δημοφιλία» που κέρδισε. Ο πρίγκιπας φαινόταν να απολαμβάνει τη φήμη αρκετά και θα ανταμείβονταν για αυτό… 

Όταν ο Ναπολέων δραπέτευσε από την εξορία στην Έλβα, νόμιζε ότι ήταν ανέγγιχτος. Ένας συνασπισμός αγγλικών, ολλανδικών και ορισμένων γερμανικών αυτοκρατοριών συγκεντρώθηκε γύρω από τις Βρυξέλλες όταν έγινε σαφές ότι ο Ναπολέοντας βάδιζε βόρεια με στρατό. Θα ερχόταν σε μια μάχη που έγινε γνωστή ως Μάχη του Βατερλό. Κατά τη μάχη του Βατερλώ, ο πρίγκιπας πολέμησε στη συμμαχία εναντίον του Ναπολέοντα. όταν ο Ναπολέων ανέπτυξε τη γαλλική φρουρά, το πεδίο της μάχης ήταν λασπωμένο και βροχερό. Ο Πρίγκιπας του Πορτοκαλιού εξαπέλυσε αντεπίθεση στην οποία τραυματίστηκε. Ίσως ήταν η ώθηση που χρειάστηκε για να παγιδευτούν οι Γάλλοι Φρουροί. Οι Γάλλοι δεν είχαν αρκετή υποστήριξη ιππικού και πυροβολικού. ήταν πολύ λασπωμένο για αυτό. Για να τιμήσει αυτή την ηρωική πράξη, ο Γουίλιαμ Α' αποφάσισε να υψώσει έναν λόφο με ένα λιοντάρι πάνω του, κοιτώντας απειλητικά και προκλητικά προς το νότο. Ένα μνημείο που στέκεται ακόμα προς τιμήν του Πρίγκιπα. το λιοντάρι του Βατερλώ. 

Ο πρίγκιπας Γουίλιαμ ήταν λάτρης της γυναικείας ομορφιάς, έτσι το 1812 αρραβωνιάστηκε την όμορφη βρετανική διάδοχο πριγκίπισσα: Σάρλοτ. Η τελευταία διέκοψε τον αρραβώνα γιατί δεν ήθελε να μετακομίσει στην Ολλανδία. Εκτός όμως από τη γυναικεία ομορφιά, έγγραφα από τα Βασιλικά Αρχεία δείχνουν επίσης ότι ο Πρίγκιπας έχει κάνει και κάποιες αποδράσεις με κυρίους. Με τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις που διατηρούσε ο Πρίγκιπας, εκβιάστηκε πολλές φορές από τον Τύπο και τους αντιπάλους. Ο Πρίγκιπας είχε επίσης νόθα παιδιά με τουλάχιστον 6 διαφορετικές γυναίκες. Συνολικά, δεν αποτελεί έκπληξη να περιγράψουμε τον Πρίγκιπα του Πορτοκαλιού ως έναν αισχρό τύπο. 

Στο χώρο της προτεσταντικής εκκλησίας στο Άμστερνταμ βρίσκεται ένα μεγάλο κτίριο που νοικιάζουν στο παράρτημα του παγκοσμίου φήμης ρωσικού μουσείου De Hermitage. Σε αυτό το κτίριο υπάρχει μια μόνιμη έκθεση όπου γιορτάζεται ο δεσμός μεταξύ της Ολλανδίας και της Ρωσίας και ειδικότερα οι σχέσεις μεταξύ των Ρομανόφ και των Πορτοκαλιών.

Το στέμμα αυτού του δεσμού είναι ο γάμος μεταξύ του βασιλιά Γουλιέλμου Β' της Ολλανδίας και της Άννας Παβλόβνα, αδελφής του τσάρου Αλέξανδρου Α' της Ρωσίας. Μαζί θα αποκτούσαν πέντε παιδιά: τον Willem, τον Alexander, τον Hendrik, τον Ernst Casimir και τη Sophie. Και οι τέσσερις γιοι έχουν σχεδόν το ίδιο πλήρες όνομα, ο καθένας έχει ένα μέρος του ονόματος ως ψευδώνυμο. Είναι εδώ που το όνομα ή η προσθήκη «Alexander» γίνεται της μόδας, από τον αδερφό της μητέρας Anna Pavlovna. Ακόμη και σήμερα βλέπουμε αυτό το όνομα με τον σημερινό μας βασιλιά: Willem Alexander. 

Ενώ ο βασιλιάς Willem I ταξίδευε μεταξύ της Χάγης και των Βρυξελλών, ο γιος του έμενε κυρίως στις Βρυξέλλες. Στις Βρυξέλλες ήρθε σε επαφή με επαναστατικά κινήματα που ήθελαν να ενώσουν το γαλλόφωνο νότιο Βέλγιο με τη Γαλλία, ήθελαν τη βελγική ανεξαρτησία ή ήθελαν να καθαιρέσουν τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο XVIII και να τον βάλουν στο θρόνο. Ξανά και ξανά ο William I πρέπει να παρέμβει και να σβήσει πολιτικές πυρκαγιές. Όταν το 1830 η νότια Ολλανδία κήρυξε την ανεξαρτησία της, επικυρώθηκε από τον Γουλιέλμο Β', πολύ ενάντια στη θέληση του πατέρα του. Ο Γουίλιαμ Α θα διεξήγαγε μια στρατιωτική εκστρατεία που έγινε γνωστή ως Εκστρατεία των Δέκα Ημερών. Η ζημιά είχε ήδη γίνει. Οι Πορτοκαλί θα έχαναν σχεδόν το ήμισυ της ευρωπαϊκής τους επικράτειας και η Ολλανδία έχασε την ευκαιρία να ανταγωνιστεί ως μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη. 

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των δέκα ημερών, ο Willem θα ήταν ο επικεφαλής στρατάρχης των βόρειων ολλανδικών στρατευμάτων και έστησε στρατόπεδο στο Tilburg. Εκτός από την αγάπη για τις γυναίκες και τους άνδρες, ο πρίγκιπας ερωτεύτηκε και αυτή την πόλη αμέσως. Συχνά τον έβρισκες εκεί, μερικές φορές ακόμη και να περπατά μόνος στην πόλη. Μέχρι σήμερα, τα ίχνη αυτής της αγάπης για την πόλη μπορούν να βρεθούν και το αντίστροφο: ο επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος Willem II φέρει το όνομά του. 

το νόμισμα?

Από τις 7 Οκτωβρίου 1840, εναπόκειτο στον Willem II να αναλάβει τη βασιλεία. Στις 27 Νοεμβρίου 1840 έγιναν τα εγκαίνια στο Nieuwe Kerk του Άμστερνταμ. Φέτος είδε και το 1^e νόμισμα που κόπηκε από τον Willem 2. Αυτό ήταν το 1 φιορίνι με σχέδιο του βασιλιά με κοντή προτομή. Ωστόσο, κόπηκαν μόνο μερικά κομμάτια, καθιστώντας αυτά τα αντίγραφα πολύ σπάνια. Επομένως, ένα πρωτότυπο αντίγραφο μπορεί να αποτελεί μέρος μόνο μιας συλλογής συλλεκτών. Στη σύντομη βασιλεία του Willem 2, κόπηκαν διαφορετικοί τύποι νομισμάτων από διαφορετικά χρόνια. Για παράδειγμα, 4 χρόνια είναι γνωστά του μισού σεντ. Γνωστό μόνο για 1 χρόνο από τα 5 σεντς που κόπηκαν σε ασήμι. Ωστόσο, αυτό το νόμισμα κόπηκε σε 2 τύπους με κοντή και μακρύτερη προτομή σχεδίου βασιλιά. Αυτοί οι τύποι ήταν επίσης περιορισμένης κοπής και επομένως πολύ σπάνιοι. Εκτός από το μισό σεντ, το 10 σεντ κόπηκε επίσης σε μια μεγάλη έκδοση για να πληρώσει ο κόσμος. Αυτό χτυπήθηκε μόνο για πρώτη φορά το 1848 και το 1849 για τελευταία φορά. Ομοίως για το τέταρτο του Willem 2. Για το μισό φιορίνι κόπηκαν μόνο 2 χρόνια για τους ανθρώπους. 1847 και 1848. Μόνο στην περίπτωση του αργυρού φιορινιού και του Rijksdaalder τα νομίσματα κόπηκαν σε 9 χρόνια, επιπλέον των πιθανών παραλλαγών που εμφανίζονταν συχνότερα στη νομισματοκοπία. Από το 5 φιορίνι τα νομίσματα κόπηκαν σε χρυσό 90%. Καθώς και τα 10 νομίσματα φιορίνι, τα 20 φιορίνια και το δουκάτο, που κατασκευάστηκαν εν μέρει στη Ρωσία και την Ολλανδία. Μπορείτε επίσης να βρείτε νομίσματα Willem 2 στο κατάστημά μας. Δείτε την προσφορά μας εδώ William 2 νομίσματα

Κατά τη βασιλεία του Γουλιέλμου Β', η εξουσία του περιοριζόταν όλο και περισσότερο. Οκτώ χρόνια μετά την άνοδο στο θρόνο τα πράγματα έγιναν ανήσυχα για τις ευρωπαϊκές μοναρχίες. Ένας φιλελεύθερος άνεμος είχε αρχίσει να φυσά και από φόβο μήπως χάσει εντελώς τον θρόνο, ο Γουλιέλμος Β' άφησε τον εαυτό του να παρασυρθεί από αυτόν τον άνεμο. Ως αστείο, ο Willem II είπε ότι σε μια νύχτα είχε «γίνει από συντηρητικός σε φιλελεύθερος» και συνεργάστηκε σκληρά στη συνταγματική τροποποίηση του Thorbecke ανταλλάσσοντας υπουργούς στην πρώτη αίθουσα που θα συμφωνούσαν με αυτό το νέο σύνταγμα. 

Μετά τη συνταγματική τροποποίηση, ο βασιλιάς Willem II δεν έγινε κλασικός μονάρχης αλλά συνταγματικός μονάρχης. Δεν θα άντεχε πολύ. Η υγεία του βασιλιά επιδεινώθηκε απότομα. Όταν ο βασιλιάς μίλησε για πρώτη φορά στη νέα Βουλή των Αντιπροσώπων, παρατηρήθηκε ότι ο βασιλιάς ήταν σε κακή υγεία. Για να συνέλθει, ο βασιλιάς θέλησε να ξεκουραστεί στο αγαπημένο του Τίλμπουργκ, παρά τις επιθυμίες της γυναίκας του. Στο δρόμο για το Τίλμπουργκ, ο βασιλιάς επισκέφτηκε το ατμόπλοιο του στο Ρότερνταμ και σκόνταψε σε μια σκάλα λόγω των μακριών μαύρων ρωσικών ρόμπων του. «Δεν είναι τίποτα» ήταν η απάντησή του. Παρά το μεγάλο ενδιαφέρον των ανθρώπων στη διαδρομή προς το Τίλμπουργκ, ο βασιλιάς αντέδρασε ελάχιστα και παρέμεινε τυλιγμένος με τον μανδύα του για να προφυλαχθεί από το κρύο. Ο βασιλιάς πέθανε παρουσία της γυναίκας του, η οποία άκουγε πολύ στην πόρτα του. Όταν τελικά πέθανε ο βασιλιάς, η Άννα Παβλόβνα ρίχτηκε στο σώμα του κλαίγοντας και θα συνόδευε το νεκρό σώμα του βασιλιά για τις επόμενες μέρες. 

Στη ζωή του Willem Frederik George Lodewijk θα γινόταν γνωστός ως King Builder λόγω των πολλών οικοδομικών έργων που είχε ξεκινήσει στη ζωή του. Ο βασιλιάς μάζεψε επίσης πολλή τέχνη.