Σε αντίθεση με αυτό που θα περίμενε κανείς είναι βασιλιάς Γουλιέλμος Β' όχι ο πρώτος βασιλιάς της Ολλανδίας. Αυτός ήταν ο Λουδοβίκος Ναπολέων. Αυτός ο μικρότερος αδελφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στέφθηκε βασιλιάς της Ολλανδίας από τον δικτάτορα που τραγούδησε. Ο Lodewijk Napoleon δεν είχε ακόμη κερδίσει την καρδιά των Ολλανδών. Μετά από αιώνες δημοκρατίας, έγιναν ξαφνικά μοναρχία.

Λούης Ναπολέων:

Ο Lodewijk Napoleon πάλευε με την υγεία του για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν είχε καμία επιθυμία να γίνει βασιλιάς της ψυχρής Ολλανδίας. κακό για την υγεία του. Ωστόσο, άκουσε τον αδελφό του και παρουσιάστηκε στις Κάτω Χώρες με τις λέξεις και τη βαριά γαλλική προφορά: "Iek ben de Rabbit van 'Olland!" Είτε οι Ολλανδοί μπορούσαν να γελάσουν με το νέο τους «Κουνέλι», τα πολλά μετάλλια που μοίρασε ή ένα ευπρόσδεκτο υποκατάστατο του ισχυρού ποδοσφαιριστή πρίγκιπα Γουλιέλμου Ε ’του Πορτοκαλιού, έγινε αρκετά δημοφιλής στη σύντομη βασιλεία του.

Τόσο δημοφιλής, στην πραγματικότητα, που έγινε γνωστός ως Ναπολέων ο Καλός. Ωστόσο, δεν πήγαν όλα καλά για αυτόν. για παράδειγμα, υπήρχαν αμφιβολίες σχετικά με τη νομιμότητα του γιου του Ναπολέοντα Λοντεβίκ (Σχεδόν θα νομίζατε ότι μόνο πέντε ονόματα αγοριών ήταν γνωστά κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, αλλά αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα). Μια ομοιοκαταληξία γράφτηκε σε αυτό λέγοντας ότι η σύζυγός του ενήργησε με ψεύτικο Lodewijken. Τι σημαίνει γαλλικό να παραποιείτε νομίσματα.

Σχετικά με τον William 1:

Ούτως ή άλλως, επρόκειτο να μιλήσουμε για τον βασιλιά Willem I. wantedθελε να γίνει βασιλιάς της Ολλανδίας και άρχισε να πιέζει τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη για αυτό. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, διόρισε τον μικρότερο αδελφό του Lodewijk Napoleon ως «Κουνέλι του« Olland ». Ο πρίγκιπας Willem V, ο πατέρας του Willem Frederik, αργότερα Βασιλιάς William I, έλαβε ορισμένα εδάφη και αρχοντικά στη Γερμανία με αντάλλαγμα τη σταδιοδρομία της Ολλανδίας και αμέσως μεταβίβασε τον τίτλο του στον γιο του.

Όταν αυτό ακούστηκε από τον Willem Frederik, ενημέρωσε γραπτώς τον πατέρα του ότι ένιωσε απαλλαγμένος από τις ολλανδικές του υποχρεώσεις. Τόσο πολύ για την αγάπη για την πατρίδα, θα νομίζατε. Ο Γουίλιαμ Φρειδερίκος εντάχθηκε στην Πρωσία για να πάρει αυτό που δεν πήρε από τον Ναπολέοντα, με το κρότο των όπλων. η βασιλεία της Ολλανδίας.

Λόγω του Γάλλου προκατόχου, οι Ολλανδοί ήταν ήδη εξοικειωμένοι με έναν μονάρχη. Είχε πλεονεκτήματα. μια τέτοια φιγούρα θα μπορούσε να έρθει όταν μια καταστροφή είχε συμβεί κάπου και έδινε μια αίσθηση ενότητας και άνεσης. Η μοναρχία παρέμεινε αμετάβλητη και από άλλες απόψεις. Για παράδειγμα, ο Willem I μίλησε γαλλικά στο δικαστήριο.

Ένας αριθμός φίλων και υποστηρικτών των Oranjes προετοίμασαν την άφιξη του νέου βασιλιά στην παραλία του Scheveningen. Αυτό συνέβη στις 30 Νοεμβρίου 1813. Ο βασιλιάς συναντήθηκε από εκατοντάδες ανθρώπους στην παραλία και μεταφέρθηκε από την παραλία με ένα αγρόκτημα. Φτάνοντας στο Σέβενινγκεν, αντικατέστησε αυτό το όχημα με μια πραγματική πομπή αμαξών και συνέχισε το δρόμο για τη Χάγη, όπου τον υποδέχθηκαν επίσημα. Μετά την ορκωμοσία του στις 2 Δεκεμβρίου 1813 στο Άμστερνταμ, είχε διάσπαρτα νομίσματα χαλκού. Αυτό αργότερα θα είχε ως αποτέλεσμα το ψευδώνυμο «Βασιλιάς του Χαλκού» ως εκστρατεία συκοφαντίας από τους επαναστάτες Βέλγους. Οι Κάτω Χώρες υπέστησαν επίσης αλλαγή ονόματος κατά τα εγκαίνια και θα γίνουν γνωστές ως: Κυρίαρχο Πριγκιπάτο των Ηνωμένων Κάτω Χωρών και επίσημα το Κράτος των Ηνωμένων Κάτω Χωρών.

Ο Willem I ήταν ένθερμος επιχειρηματίας, εξαιτίας αυτού είχε το παρατσούκλι Koning-Koopman ή Koopman Koning κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και λέγεται ότι τριπλασίασε τον δικό του πλούτο. Το γεγονός ότι ήταν επιχειρηματικός ως επιχειρηματίας είχε επίσης μεγάλα πλεονεκτήματα για τη χώρα. Ο σκόπιμος βασιλιάς είχε κατασκευάσει σιδηροδρόμους, είχε επιθεωρήσει νέους πόλντερ και είχε σκάψει κανάλια. Πήρε επίσης ένα αλλιευτικό ψευδώνυμο για αυτό. ο βασιλιάς του καναλιού.

Οι Κάτω Χώρες που δόθηκε να κυβερνήσει ο Γουλιέλμος Α επεκτάθηκαν μετά από δύο χρόνια βασιλείας με δώρο από το Συνέδριο της Βιέννης: Προστέθηκαν οι Αυστριακές Κάτω Χώρες και το όνομα άλλαξε σε: Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Αυτή η χώρα ήταν πλέον μια σοβαρή δύναμη για να αποκαταστήσει την ισορροπία στην Ευρώπη δίνοντας στους Γάλλους έναν ισχυρό γείτονα στον επάνω όροφο. Όταν οι Κάτω Χώρες αποδείχθηκαν πολύ ισχυρές, οι Άγγλοι πίεσαν για ένα ανεξάρτητο Βέλγιο με δικό του μονάρχη και εγκατέστησαν τον Λεοπόλδο ως βασιλιά των Βελγίων. Αυτό με τη σειρά του παρείχε υποστήριξη από τη Γαλλία και μάλιστα σχεδίασε να πάρει τη Βόρεια Ολλανδία με τη βοήθεια των Γάλλων.

Η πολιτική αυτή τη χρονική περίοδο διαβάζεται σαν μια τεράστια σαπουνόπερα. Ο βασιλιάς Γουλιέλμος Α who που χάνει τη χώρα του, την παίρνει πίσω, προστίθεται και τελικά πρέπει να παραδώσει ξανά ένα μέρος. Σε αυτό το διάστημα, οι φίλοι γίνονται σύμμαχοι, οι σύμμαχοι γίνονται εχθροί και οι εχθροί γίνονται φίλοι.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γουλιέλμου Α ', οι γαλλικοί στρατοί του Ναπολέοντα ηττήθηκαν οριστικά από έναν συμμαχικό στρατό αποτελούμενο από την Αγγλία, την Πρωσία και την Ολλανδία. Σε ανάμνηση αυτής της μάχης των εθνών, ο Γουλιέλμος Α 'είχε κατασκευάσει έναν τύμβο ύψους 40 μέτρων μετά από 45 ημέρες και διέταξε να τοποθετηθεί ένα μεγάλο λιοντάρι από χυτοσίδηρο στην κορυφή του. Ο Willem II φέρεται να έχει τραυματιστεί από πυροβολισμό κατά τη διάρκεια της μάχης κοντά στο σημείο όπου θα τοποθετηθεί αυτό το μνημείο. Με Βασιλικό Διάταγμα, η 18η Ιουνίου επρόκειτο να γίνει εθνική γιορτή, το πόσο γιορτάζονταν αυτό διέφερε ανά δήμο. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτές οι διακοπές αντικαταστάθηκαν στις 4 και 5 Μαΐου.

Οι διακοπές για την ανάκτηση της ανεξαρτησίας στη Βόρεια Ολλανδία γύρω από την άφιξη του μονάρχη δεν ήρθαν ποτέ. Στην πραγματικότητα γιορτάζουμε μόνο την Ημέρα του Βασιλιά από το πεντάχρονο δισέγγονο Wilhelmina και ξεκίνησε ως Ημέρα της Πριγκίπισσας, στη συνέχεια έγινε Ημέρα της Βασίλισσας και το γνωρίζουμε από την έναρξη του Willem Alexander (Δεν πρέπει να συγχέεται με τον Willem IV, "Στέκεται δίπλα στην Μπέρτα 38 στο λιβάδι ») ως Ημέρα του Βασιλιά.

Το Νομισματοκοπείο:

Από το 1817 εμφανίζεται ο βασιλιάς Βίλεμ Α στο προφίλ περιτριγυρισμένο από Ολλανδικά Guilders με τις λέξεις Koning der Nederlanden. Από εκείνο το έτος, το Willem 1 έρχεται στο 1^e κοινά νομίσματα. Ωστόσο, για να μπορέσετε να βρείτε ένα νόμισμα του 1817 θα είναι πολύ πιο δύσκολο. Το 1817 κόπηκαν μόνο το 1 σεντ, 25 σεντ και το 3 Γκουλντέν. (Με εξαίρεση τα χρυσά δουκάτα, τα οποία είχαν ήδη κοπεί από το 1814 επί βασιλείας του Γουλιέλμου 1). Αυτά τα νομίσματα κόβονται επομένως σε μικρούς αριθμούς και πολύ σπάνια. Το 1817, κόπηκαν κυρίως δοκιμαστικά τεμάχια για προετοιμασία κοπής νομισμάτων σε μεγαλύτερους αριθμούς για τους ανθρώπους. Τα ακόλουθα νομίσματα κόπηκαν κατά τη βασιλεία του Γουλιέλμου 1:

-Μισό σεντ (1818-1837)
-1 σεντ (1817-1837)
-5 σεντ (1818-1828)
-10 σεντ (1818-1828)
-25 σεντ (1817-1830)
-Half Gulden (1818-1830)
-1 Guilder (1818-1837)
-2,5 Gulden (Έκοψε μόνο το 1840)
-3 Guilder (1817-1832)
-Silver Ducat (1815-1816)
Χρυσό πέντε Gulden (1826-1827)
-Gold ten Gulden (1818-1840)
-Χρυσό δουκάτο (1814-1840)

Κάντε κλικ εδώ για την επιλογή των νομισμάτων Willem 1. 

Παρόλο που τα μισά και ολόκληρα σεντς κόπηκαν σε χαλκό, τα νομίσματα κόπηκαν σε ασήμι από τα 5 σεντ έως και τα 3 γκιούλντερ. Οι 5 γκιλντέρ, οι 10 γκουλντέρ και φυσικά το χρυσό δουκάτο κόπηκαν σε χρυσό.

Ο Willem I μπορεί συχνά να αναγνωριστεί στην εμπρόσθια όψη των νομισμάτων από τα μακριά πλαϊνά του. Και στην πίσω όψη, τα νομίσματα διαθέτουν στεφανωμένο ολλανδικό οικόσημο με λιοντάρι. Από τη βασιλεία του Willem 1, οι γκιούλντ έχουν επίσης την άκρη που γράφει «Ο Θεός να είναι μαζί μας».

Η βασιλεία του βασιλιά Γουλιέλμου Α' τελείωσε το 1840 και τη διαδέχτηκε, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, Γουλιέλμος Β'. Αυτό χρησιμοποιήθηκε συχνά από τον πατέρα του σε πολέμους για να διαπρέψει και να διακριθεί στην Ευρώπη της εποχής τους…